آبکاری

تاریخچه آبکاری

تاریخ رسوب این فلزات را می توان به Luigi V.Brugnatelli ارتباط داد که احتمالا اولین بار در سال 1800 از طلا با استفاده از باطری الکتریکی با کمک دوست خود Allisandro Volta کشف کرد و اسناد کشف های خود را در مجله Brugnatelli که توسط خودش انتشار می یافت بطور موثر ثبت می کرد که با توهین ناپلئون بناپارت و محدود کردن او توسط ناپلئون، این اسناد تقریباً 40 سال گم شد.
این اکتشافها به طور گسترده ای کاربرد پیدا کرد تا اینکه در نیمه دوم 1838 و اویل 1839 پوشش مس نیز اختراع گردید و توسعه یافت. بعدها جان رایت از بیرمنگام انگلستان متوجه شد که سیانید پتاسیم الکترولیت مناسبی برای طلا و نقره بود. آثار او همراه با Elkington و Barrat منجر به تحولات دیگر و انجام چندین اختراع که در سال 1840 ثبت گردیده شده است. این اکتشاف و نوآوری ها پایه و اساس آبکاری مدرن امروزی طلا و نقره بود.

توسعه و استفاده گسترده

پوشش طلا و نقره در سال 1842 به سرعت توسعه یافت و Elkington موفق به استفاده از فرآیندهای جدید شد از جمله قاب عکس، فریم عینک و قلم و . . . در فرانسه مطرح گردید که مورد استقبال رسمی ناپلئون سوم قرار گرفت. با توسعه این صنعت در روسیه نیز پوشش مس، طلا، نقره در مقیاس های بزرگ صورت گرفت و صدها و هزاران مجسمه افراد معروف و مصنوعات مذهبی و همچنین صفحات مسی گنبد کلیسای جامع روسیه واقع در سن پترزبورگ مورد آبکاری قرار گرفت و سپس پوشش هایی دیگری همچون رودیم و سایر فلزات گروه پلاتین و… اختراع گردید.

خدمات آبکاری

در انجام خدمات آبکاری فلزاتی همچون روی، مس و قلع و همچنین فلزات گرانبها مانند طلا، نقره و پالادیوم مورد استفاده قرار می گیرند. پوشش دادن می تواند بصورت تک یا در ترکیب های مختلف (آلیاژها) رخ دهد که می توانند ارزش افزوده بیشتری داشته باشند. قیمت، ترکیب زیرلایه ها و نتیجه دلخواه، عوامل تعیین کننده مناسب ترین پوشش است. علاوه بر بهبود ظاهر بستر و یا مواد پایه، آبکاری برای چند هدف دیگر استفاده می شود. یکی از اصلی ترین کاربردها افزایش مقاومت در برابر خوردگی می باشد. لایه پوشش داده شده اغلب به عنوان یک پوشش قربانی استفاده می شود، به این معنی که قبل از مواد پایه دچار خرابی می شود.