تکنیک های الکتروشیمیایی برای رسوب لایه‌ها و پوشش‌های فلزی دارای تاریخچه‌ای طولانی هستند.
این تکنیک‌ها اساساً به دو دسته تقسیم می‌شوند و دارای مزایا و معایب مختلف هستند.
اولین و قدیمی ترین تکنیک، واکنش های خود به خودی اکسایش-کاهش است که از یک محلول برای پوشش دهی استفاده می‌شود.
این روش را می‌توان هم بر روی فلزات و هم عایق‌ها انجام داد.
اما کنترل شرایط رسوب‌گذاری این فرآیندها در حین عملیات، به دلیل وجود نمک‌ها و افزودنی‌های متنوع بسیار دشوار است.
دومین روش، روش آبکاری الکتریکی است که از جریان الکتریکی برای کاهش یونهای فلزی در محلول استفاده می شود و کنترل مقدار (و تا حدودی اندازه دانه) فلز رسوب شده را نیز مقدور می سازد.
روش آبکاری الکتریکی مخصوص مواد رسانا می‌باشد.
روش‌های الکتریکی وجود دارند که پوشش‌های فلزی بر روی زیرلایه‌های عایق رسوب می‌دهند و اندازه دانه، ضخامت و سرعت رشد کنترل شده است.
